3. Akcja

a) Czy ludzie robią tu cokolwiek?

Czy wydarzenia są powodowane przez bohaterów? Czy bohaterowie panują nad wydarzeniami? Bohaterowie-marionetki muszą być traktowane ze szczególną uwagą, gdyż poznajemy ich nie przez ich działanie, a przez reakcję na działanie. Jest to trudniejsze do pokazania i nie pasuje do większości gatunków filmowych.

b) Czy cokolwiek się wydarza?

Czy wydarzenia dzieją się ponad głowami bohaterów? Czy ich los to nieuchronne przeznaczenie? Jaki jest do niego stosunek bohaterów?

W scenariuszu ZAZWYCZAJ najlepiej jest wymieszać oba typy kontroli wydarzeń, z naciskiem na działania własne postaci. ALE rób jak uważasz - to Ty komponujesz. Rób co chcesz, jeśli tylko doda to tekstowi spójności.

c) Czy można wyodrębnić protagonistę?

Protagonista czyli ktoś, kto stoi za działaniami w fabule. Działania nieskoordynowane w ręku jednej osoby (która jest swoistym alter-ego autora scenariusza) mają tendencje do rozpełzywania się z nakreślonych ram, co wpływa  destrukcyjnie na tekst oraz dobre samopoczucie czytacza.

d) Czy wszystko sprowadza się do ludzi gadających o różnych sprawach?

Czy przegadany film ma szansę się obronić? 8 Femmes - bardzo dużo tekstu mówionego. Ale broni się, dzięki piosenkom i docinkom. Duża ilość tekstu w filmie to zaszłość teatralna. Aktorzy teatralni muszą mówić, bo widzowie nie mogą zrobić zbliżenia na twarz, by zauważyć tętniące emocje.
Oni jedynie mogą mówić o emocjach. Film jest z definicji OBRAZEM, więc tekstu powinno być jak najmniej. Ten punkt, w przypadku wystąpienia w ocenie, to ewidentny błąd do szybkiej naprawy.

e) Czy to tylko portret (1) jednostki, (2) grupy?

Film jako portret jednostki lub grupy - to nie jest zły pomysł. O ile spełni się dwa malutkie warunki - jednostka/grupa musi być interesująca oraz przedstawiona w sposób interesujący. Czy blokowisko jest interesujące? Nie. To tak na marginesie.

f) Czy scenariusz uwzględnia i różnicuje upływ czasu, gdy postacie odsłaniają swe wnętrze?

Nie powinno się całej wiedzy o danej postaci podawać w ciągu jednej sceny. To musi być pewna odległość w czasie.

g) Czy ludzie prowadzą racjonalnie i konsekwentnie swoje sprawy, czy też całość jest walką z cieniem?

Zależy od przyjętego gatunku. Czasem walka z cieniem jest bardziej dramatyczna (grecki konflikt, romantyczni buntownicy) niż ustawianie wszystkiego według własnego widzi-mi-się. Jednakże nawet w przypadku walki z cieniem, działania bohaterów powinny być przemyślane, prowadzone według jakiegoś planu, a nie "na Jana". Scenariusz ma promować myślenie, a nie jego brak.